De kledingcommissie op dreef
Na een aantal jaren bleek dat de rode slipjassen de tand des tijds niet konden doorstaan.
De vilten stof bleek kwetsbaarder dan de gemiddelde katoenen kiel. Ook de lange slippen aan de jas waren een nadeel: ze sleepten vaak over grond, kwamen vast te zitten tussen bewegende onderdelen van de fiets of werden op een andere manier snel vies. De kledingcommissie keerde in 2004 daarom terug bij de oude, vertrouwde kiel. In het geel ditmaal. Ook nu weer werd er handmatig een logo op de rug genaaid van rood-witte ruitjesstof. De grote zwarte pet was iedereen inmiddels zat. Eigenlijk was het maar een mallotig ding waar geen vorm in zat. Bij de scouting, waar ze ook een traditie hoog hebben te houden met hoofddeksels, waren inmiddels goede ervaringen opgedaan met baseballcaps. Dit idee werd door De Druppels overgenomen. Er werden zwarte caps aangeschaft. Voorop de pet kwam het logo weer terug. Ook de witte sjaals kregen een verbeterde versie.
De tekst “De Druppels” werd in de sjaals gebreid, met het logo aan beide kanten. Bij de inhaaknummers werd hiermee uitbundig gezwaaid alsof ze hun favoriete voetbalclub aan het toezingen waren. De gele kielen waren echter niet zo onverwoestbaar als dat de rode kielen ooit waren. De stof werd al snel dun. In 2007 werd de oranje blouse geïntroduceerd. Ook dit idee was afkomstig uit de scoutinghoek, net als de baseballcaps. Het oranje shirt werd gecombineerd met een glimmende groene stropdas. De witte sjaal verdween hiermee voor het eerst sinds jaren uit de officiële outfit. Alleen buiten wordt deze nog gedragen, met de rode trui. Alhoewel, wanneer iemand uit nostalgie de sjaal binnen ook omheeft is dat ook geen probleem.
De oranje shirts hebben een opdruk van het logo op de rug. Zelfs de groene stropdassen hebben een logo. Dit is er machinaal opgestikt. Het uitbesteden van het bedrukken vergt een andere planning dan het zelf opnaaien van logos, maar de shirts waren netjes op tijd klaar, vlak voor de pronkzitting op vrijdagavond, waar de outfit voor het eerst gedragen zou worden. Toen de shirts echter uit de doos kwamen, bleken deze vol vouwen te zitten. Daarmee konden ze zich niet vertonen! Zo kwam het dat De Druppels op vrijdag nog in de gele kiel speelden en op zaterdagavond in de vers gestreken oranje shirts.
Braoierverbranding (2006)
De kledingcommissie had de smaak aardig te pakken en bleef op zoek naar nieuwe kledingstukken. De Druppels treden meestal binnen op in cafés of zalen. Maar enkele keren per jaar spelen De Druppels ook buiten, bijvoorbeeld met de lampionnenoptocht of de Braoierverbranding. Spelen in een kiel is dan meestel veel te koud. Een jas onder de kiel gepropt of over de kiel heen was dan de oplossing. Dat moest toch beter kunnen! De kledingcommissie heeft wederom een topprestatie geleverd door warme rode fleecetruien te regelen. Overigens zouden dit oorspronkelijk jacks worden, maar deze bleken niet leverbaar in de gewenste kleur. Ook in de rode truien moesten De Druppels herkenbaar blijven. Ook de truien kregen daarom een logo op de rug. Ditmaal niet met de hand erop gestikt, maar professioneel geborduurd. Het pronkstuk uit de kledingcollectie houdt het al jaren vol in de kledingcollectie en heeft al voor vele hartverwarmende momenten gezorgd.
Boerenbruiloft (2008)
Met het afschrijven van de rode kiel, verdween ook de gezamenlijke outfit voor de boerenbruiloft. Jarenlang verschenen De Druppels in hun eigen boerenpak op de dinsdagmiddag van carnaval. Tot 2008. Toen werd bedacht dat het toch jammer was dat De Druppels niet als eenheid op het podium stonden. De kledingcommissie kwam daarom op het idee van de boerenkiel, zwart-wit gestreept met een logo op de rug gedrukt. Voor de dames kwam er een schort in dezelfde stijl. Dat was een geweldig idee, behalve… dat het al twee weken voor carnaval was. In een recordtijd heeft de kledingcommissie ervoor gezorgd dat de maten werden opgenomen, de kleding werd besteld en bedrukt en op tijd werd afgeleverd. Bij de boerenbruiloft 2008 stonden De Druppels daardoor te pronken in hun nieuwste aanwinst.